Quorum sine causa fieri nihil putandum est.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Legimus tamen Diogenem, Antipatrum, Mnesarchum, Panaetium, multos alios in primisque familiarem nostrum Posidonium. An dubium est, quin virtus ita maximam partem optineat in rebus humanis, ut reliquas obruat? Duo Reges: constructio interrete. Quid est igitur, cur ita semper deum appellet Epicurus beatum et aeternum? Quae cum magnifice primo dici viderentur, considerata minus probabantur. Quae cum dixisset paulumque institisset, Quid est?

Facit enim ille duo seiuncta ultima bonorum, quae ut essent vera, coniungi debuerunt;
Et harum quidem rerum facilis est et expedita distinctio.

Non minor, inquit, voluptas percipitur ex vilissimis rebus quam ex pretiosissimis.
Id est enim, de quo quaerimus.
Quis Pullum Numitorium Fregellanum, proditorem, quamquam rei publicae nostrae profuit, non odit?
Aliter homines, aliter philosophos loqui putas oportere?
Expectoque quid ad id, quod quaerebam, respondeas.
Non est igitur summum malum dolor.
Huic mori optimum esse propter desperationem sapientiae, illi propter spem vivere.

Nec vero hoc oratione solum, sed multo magis vita et factis et moribus comprobavit. Apparet statim, quae sint officia, quae actiones. Deinde disputat, quod cuiusque generis animantium statui deceat extremum. Deinde qui fit, ut ego nesciam, sciant omnes, quicumque Epicurei esse voluerunt? Graecis hoc modicum est: Leonidas, Epaminondas, tres aliqui aut quattuor; Hoc enim identidem dicitis, non intellegere nos quam dicatis voluptatem. Callipho ad virtutem nihil adiunxit nisi voluptatem, Diodorus vacuitatem doloris. Quae autem natura suae primae institutionis oblita est? Id enim volumus, id contendimus, ut officii fructus sit ipsum officium.

At enim, qua in vita est aliquid mali, ea beata esse non
potest.

Quid interest, nisi quod ego res notas notis verbis appello,
illi nomina nova quaerunt, quibus idem dicant?

Frater et T.: Quo tandem modo?
Respondeat totidem verbis.: Fatebuntur Stoici haec omnia dicta esse praeclare, neque eam causam Zenoni desciscendi fuisse.
Nunc vides, quid faciat.: Res enim fortasse verae, certe graves, non ita tractantur, ut debent, sed aliquanto minutius.
Zenonem roges;: Virtutibus igitur rectissime mihi videris et ad consuetudinem nostrae orationis vitia posuisse contraria.
Bork: Ergo in gubernando nihil, in officio plurimum interest, quo in genere peccetur.
Tubulo putas dicere?: Nec vero hoc oratione solum, sed multo magis vita et factis et moribus comprobavit.

Maximeque eos videre possumus res gestas audire et legere velle, qui a spe gerendi absunt confecti senectute.

Quis animo aequo videt eum, quem inpure ac flagitiose putet vivere? Quodcumque in mentem incideret, et quodcumque tamquam occurreret. Qui ita affectus, beatum esse numquam probabis; Nam et complectitur verbis, quod vult, et dicit plane, quod intellegam; Ergo id est convenienter naturae vivere, a natura discedere. Cur igitur, inquam, res tam dissimiles eodem nomine appellas?