Si de re disceptari oportet, nulla mihi tecum, Cato, potest esse dissensio.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Piso, familiaris noster, et alia multa et hoc loco Stoicos irridebat: Quid enim? Verum hoc idem saepe faciamus. De hominibus dici non necesse est. Duo Reges: constructio interrete.

Ergo omni animali illud, quod appetiti positum est in eo,
quod naturae est accommodatum.

Scaevola tribunus plebis ferret ad plebem vellentne de ea re
quaeri.

Hoc loco tenere se Triarius non potuit.
Egone quaeris, inquit, quid sentiam?
Atqui reperies, inquit, in hoc quidem pertinacem;
Illa videamus, quae a te de amicitia dicta sunt.
Nunc agendum est subtilius.
At multis malis affectus.

Sic consequentibus vestris sublatis prima tolluntur.

Sed non alienum est, quo facilius vis verbi intellegatur, rationem huius verbi faciendi Zenonis exponere. Quae fere omnia appellantur uno ingenii nomine, easque virtutes qui habent, ingeniosi vocantur. Quae cum essent dicta, discessimus. Quis istud possit, inquit, negare? Quod autem in homine praestantissimum atque optimum est, id deseruit. Bork

In homine autem summa omnis animi est et in animo rationis, ex qua virtus est, quae rationis absolutio definitur, quam etiam atque etiam explicandam putant.

Sint ista Graecorum;

Videmus igitur ut conquiescere ne infantes quidem possint. Non dolere, inquam, istud quam vim habeat postea videro; Voluptatem cum summum bonum diceret, primum in eo ipso parum vidit, deinde hoc quoque alienum; Age nunc isti doceant, vel tu potius quis enim ista melius? Occultum facinus esse potuerit, gaudebit; Unum nescio, quo modo possit, si luxuriosus sit, finitas cupiditates habere. Huius ego nunc auctoritatem sequens idem faciam. Nec vero alia sunt quaerenda contra Carneadeam illam sententiam. Quare conare, quaeso.

Quae duo sunt, unum facit.
Facit enim ille duo seiuncta ultima bonorum, quae ut essent vera, coniungi debuerunt;
Si enim sapiens aliquis miser esse possit, ne ego istam gloriosam memorabilemque virtutem non magno aestimandam putem.
Qui potest igitur habitare in beata vita summi mali metus?
Itaque ad tempus ad Pisonem omnes.
Quod quidem nobis non saepe contingit.

Negare non possum.: Graecum enim hunc versum nostis omnes-: Suavis laborum est praeteritorum memoria.
Bork: Hi autem ponunt illi quidem prima naturae, sed ea seiungunt a finibus et a summa bonorum;
Quonam modo?: At iam decimum annum in spelunca iacet.
Optime, inquam.: Cum audissem Antiochum, Brute, ut solebam, cum M.
Bork: Vulgo enim dicitur: Iucundi acti labores, nec male Euripidesconcludam, si potero, Latine;
Bork: Ergo, inquit, tibi Q.