In eo enim positum est id, quod dicimus esse expetendum.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. An quod ita callida est, ut optime possit architectari voluptates? Duo Reges: constructio interrete. Si verbum sequimur, primum longius verbum praepositum quam bonum. Stoici scilicet. Quacumque enim ingredimur, in aliqua historia vestigium ponimus.

-delector enim, quamquam te non possum, ut ais, corrumpere,
delector, inquam, et familia vestra et nomine.

Sed tamen enitar et, si minus multa mihi occurrent, non
fugiam ista popularia.

Bork: Tecum optime, deinde etiam cum mediocri amico.
Bork: Ea possunt paria non esse.
Frater et T.: A primo, ut opinor, animantium ortu petitur origo summi boni.
Memini vero, inquam;: Nam aliquando posse recte fieri dicunt nulla expectata nec quaesita voluptate.

Tu autem negas fortem esse quemquam posse, qui dolorem malum putet. Cum id fugiunt, re eadem defendunt, quae Peripatetici, verba. Quid ergo? Videsne quam sit magna dissensio? Huius, Lyco, oratione locuples, rebus ipsis ielunior. Quantum Aristoxeni ingenium consumptum videmus in musicis?

Quod quidem nobis non saepe contingit.

Quamquam non negatis nos intellegere quid sit voluptas, sed quid ille dicat. Eam stabilem appellas. Quam ob rem tandem, inquit, non satisfacit? Facit enim ille duo seiuncta ultima bonorum, quae ut essent vera, coniungi debuerunt; Quod mihi quidem visus est, cum sciret, velle tamen confitentem audire Torquatum. Quae animi affectio suum cuique tribuens atque hanc, quam dico. In eo enim positum est id, quod dicimus esse expetendum.

Quamquam tu hanc copiosiorem etiam soles dicere.
Quamquam haec quidem praeposita recte et reiecta dicere licebit.
Ex rebus enim timiditas, non ex vocabulis nascitur.
Non enim quaero quid verum, sed quid cuique dicendum sit.

Atqui si, ut convenire debet inter nos, est quaedam appetitio naturalis ea, quae secundum naturam sunt, appetens, eorum omnium est aliquae summa facienda.

Quicquid porro animo cernimus, id omne oritur a sensibus;
Scio enim esse quosdam, qui quavis lingua philosophari possint;
Iubet igitur nos Pythius Apollo noscere nosmet ipsos.
Ea possunt paria non esse.