Sed quid attinet de rebus tam apertis plura requirere?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Animum autem reliquis rebus ita perfecit, ut corpus; Consequentia exquirere, quoad sit id, quod volumus, effectum. Atqui reperies, inquit, in hoc quidem pertinacem; Bestiarum vero nullum iudicium puto. Duo Reges: constructio interrete. Hoc dixerit potius Ennius: Nimium boni est, cui nihil est mali. Sic enim censent, oportunitatis esse beate vivere. At modo dixeras nihil in istis rebus esse, quod interesset.

Sed tamen omne, quod de re bona dilucide dicitur, mihi praeclare dici videtur.
Ita ne hoc quidem modo paria peccata sunt.
Qui bonum omne in virtute ponit, is potest dicere perfici beatam vitam perfectione virtutis;
Quamvis enim depravatae non sint, pravae tamen esse possunt.
Suam denique cuique naturam esse ad vivendum ducem.

Id enim natura desiderat.: Deprehensus omnem poenam contemnet.
Verum audiamus.: Deque his rebus satis multa in nostris de re publica libris sunt dicta a Laelio.
Immo alio genere;: Quae tamen a te agetur non melior, quam illae sunt, quas interdum optines.
Quid Zeno?: Quid de Platone aut de Democrito loquar?
Recte dicis;: Tum Lucius: Mihi vero ista valde probata sunt, quod item fratri puto.
Quis hoc dicit?: Te enim iudicem aequum puto, modo quae dicat ille bene noris.
Bork: Nam neque virtute retinetur ille in vita, nec iis, qui sine virtute sunt, mors est oppetenda.

Ut scias me intellegere, primum idem esse dico voluptatem, quod ille don. At ego quem huic anteponam non audeo dicere; Expectoque quid ad id, quod quaerebam, respondeas. An hoc usque quaque, aliter in vita?

Quid dubitas igitur mutare principia naturae?

Is hoc melior, quam Pyrrho, quod aliquod genus appetendi dedit, deterior quam ceteri, quod penitus a natura recessit.
Oculorum, inquit Plato, est in nobis sensus acerrimus, quibus sapientiam non cernimus.
Quamquam id quidem, infinitum est in hac urbe;
Cuius ad naturam apta ratio vera illa et summa lex a philosophis dicitur.

Hi autem ponunt illi quidem prima naturae, sed ea seiungunt
a finibus et a summa bonorum;

In qua quid est boni praeter summam voluptatem, et eam
sempiternam?

Sed plane dicit quod intellegit. Illud dico, ea, quae dicat, praeclare inter se cohaerere. Nihilo beatiorem esse Metellum quam Regulum. Non est ista, inquam, Piso, magna dissensio. Nec enim, dum metuit, iustus est, et certe, si metuere destiterit, non erit; Dic in quovis conventu te omnia facere, ne doleas. Quamquam ab iis philosophiam et omnes ingenuas disciplinas habemus; Sed in rebus apertissimis nimium longi sumus. Quod cum ille dixisset et satis disputatum videretur, in oppidum ad Pomponium perreximus omnes. An eiusdem modi? Hanc ergo intuens debet institutum illud quasi signum absolvere.