Esse enim, nisi eris, non potes.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Haec quo modo conveniant, non sane intellego. Polemoni et iam ante Aristoteli ea prima visa sunt, quae paulo ante dixi. Non quaero, quid dicat, sed quid convenienter possit rationi et sententiae suae dicere. Quicquid enim a sapientia proficiscitur, id continuo debet expletum esse omnibus suis partibus;

Quare hoc videndum est, possitne nobis hoc ratio philosophorum dare.

Itaque contra est, ac dicitis; Duo Reges: constructio interrete. Sed haec in pueris; Nunc omni virtuti vitium contrario nomine opponitur. Rationis enim perfectio est virtus; Aeque enim contingit omnibus fidibus, ut incontentae sint.

Sed eum qui audiebant, quoad poterant, defendebant sententiam suam.
Quod non faceret, si in voluptate summum bonum poneret.

Qui ita affectus, beatum esse numquam probabis;
Si ad corpus pertinentibus, rationes tuas te video compensare cum istis doloribus, non memoriam corpore perceptarum voluptatum;
Non potes, nisi retexueris illa.
Huic mori optimum esse propter desperationem sapientiae, illi propter spem vivere.

Quae cum ita sint, effectum est nihil esse malum, quod turpe non sit.

Hinc ceteri particulas arripere conati suam quisque videro voluit afferre sententiam. Optime, inquam. Nulla profecto est, quin suam vim retineat a primo ad extremum. Est enim effectrix multarum et magnarum voluptatum. Nobis aliter videtur, recte secusne, postea; Tamen aberramus a proposito, et, ne longius, prorsus, inquam, Piso, si ista mala sunt, placet. Ergo adhuc, quantum equidem intellego, causa non videtur fuisse mutandi nominis. Quae cum magnifice primo dici viderentur, considerata minus probabantur.

Negare non possum.: Est enim effectrix multarum et magnarum voluptatum.
Quid enim?: Sed quid sentiat, non videtis.

In quibus doctissimi illi veteres inesse quiddam caeleste et
divinum putaverunt.

Atqui, inquam, Cato, si istud optinueris, traducas me ad te
totum licebit.