Iis igitur est difficilius satis facere, qui se Latina scripta dicunt contemnere.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Nunc vides, quid faciat. Sed hoc sane concedamus. Si stante, hoc natura videlicet vult, salvam esse se, quod concedimus; Sapientem locupletat ipsa natura, cuius divitias Epicurus parabiles esse docuit. Tum ille: Tu autem cum ipse tantum librorum habeas, quos hic tandem requiris? Duo Reges: constructio interrete. Aut unde est hoc contritum vetustate proverbium: quicum in tenebris?

• Praeclare enim Plato: Beatum, cui etiam in senectute contigerit, ut sapientiam verasque opiniones assequi possit.
• Cur tantas regiones barbarorum pedibus obiit, tot maria transmisit?
• Philosophi autem in suis lectulis plerumque moriuntur.
• Haec quo modo conveniant, non sane intellego.

1. Tria genera cupiditatum, naturales et necessariae, naturales et non necessariae, nec naturales nec necessariae.
2. Tum Quintus: Est plane, Piso, ut dicis, inquit.
3. Quod dicit Epicurus etiam de voluptate, quae minime sint voluptates, eas obscurari saepe et obrui.
4. Atqui reperies, inquit, in hoc quidem pertinacem;
5. A quibus propter discendi cupiditatem videmus ultimas terras esse peragratas.

Rem unam praeclarissimam omnium maximeque laudandam, penitus viderent, quonam gaudio complerentur, cum tantopere eius adumbrata opinione laetentur?

Posuisti etiam dicere alios foedus quoddam inter se facere
sapientis, ut, quem ad modum sint in se ipsos animati, eodem
modo sint erga amicos;

Quae enim cupiditates a natura proficiscuntur, facile
explentur sine ulla iniuria, quae autem inanes sunt, iis
parendum non est.

Quae diligentissime contra Aristonem dicuntur a Chryippo. Quodsi vultum tibi, si incessum fingeres, quo gravior viderere, non esses tui similis; Quae autem natura suae primae institutionis oblita est? Te ipsum, dignissimum maioribus tuis, voluptasne induxit, ut adolescentulus eriperes P. Ut nemo dubitet, eorum omnia officia quo spectare, quid sequi, quid fugere debeant? Quia nec honesto quic quam honestius nec turpi turpius. Licet hic rursus ea commemores, quae optimis verbis ab Epicuro de laude amicitiae dicta sunt.

Virtutis, magnitudinis animi, patientiae, fortitudinis fomentis dolor mitigari solet.

Quid enim est a Chrysippo praetermissum in Stoicis? Sed tamen omne, quod de re bona dilucide dicitur, mihi praeclare dici videtur. Magni enim aestimabat pecuniam non modo non contra leges, sed etiam legibus partam.

Non igitur bene.

Quo studio cum satiari non possint, omnium ceterarum rerum obliti níhil abiectum, nihil humile cogitant;